H κουρκουμίνη είναι μια πολυφαινόλη με πολυδύναμη δράση. Αποτελεί συστατικό του κουρκουμά, δηλαδή της ξηρής σκόνης του ριζώματος του φαρμακευτικού φυτού  Κουρκούμη η μακρά [Curcuma longa], που αφθονεί στις Ινδίες.

H κουρκουμίνη διαθέτει  ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες σημαντική καρδιοπροστατευτική, αγγειοπροστατευτικής, διαβητοπροστατευτική, αρθριτιδοπροστατευτική, ανοσοτροποποιητική, καρκινοπροφυλακτική, αντικαρκινική και αντιμεταστατική δράση.

Έχει βρεθεί ότι η κουρκουμίνη έχει ακτινοευαισθητοποιές ιδιότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν θεραπευτικά κατά διαφόρων καρκίνων, καθώς δρα και ακτινοπροστατευτικά για τους υγιείς ιστούς.

Έχουν δημοσιευτεί παραδείγματα ακτινοευαισθητοποιού δράσης της κουρκουμίνης σε ποικίλους καρκίνους, όπως ο καρκίνος του προστάτη, του παγκρέατος, παιδιατρικοί καρκίνοι, λέμφωμα, σάρκωμα, γυναικολογικοί καρκίνοι, καρκίνος του παχέος εντέρου, του μαστού, ήπατος, πνεύμονα, κεφαλής και τραχήλου και το γλοίωμα [1].

Στόχος αυτού του μικρού άρθρου είναι να δώσει πληροφορίες που αφορούν τη δυνατότητα της κουρκουμίνης να ενισχύει την  ακτινοευαισθησία των καρκίνων . Επίσης να ενημερώσει για τις δυνατότητες της κουρκουμίνης να απαλύνουν ή να περιορίσουν τις παρενέργειες της ακτινοθεραπείας  και για το φυσικό τρόπο αβτικαρκινικής δράσης,  χωρίς παρενέργειες [1].

Η προσοχή όλων των θεραπευτών του καρκίνου είναι στραμμένη  στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των τοξικών αντιδράσεων ή παρενεργειών της ακτινοθεραπείας, όπως: Η δερματίτιδα, πνευμονίτιδα, καταρρακτογένεση, νευρογνωσία, μυελοκαταστολή, δευτερογενείς νεοπλασίες, βλεννογονίτιδα (στόματος, φάρυγγα, ρινοφάρυγγα) και εντερίτιδα.

Υπάρχουν σήμερα ποικίλες αξιόπιστες, αλλά σε μικρό αριθμό ασθενών,  επιστημονικές δημοσιεύσεις  κλινικών μελετών για την ακτινοπροστατευτική δράση της κουρκουμίνης σε ακτινοθεραπευόμενους ασθενείς [1].

Αν και οι υπάρχουσες αποδείξεις, από τις  κλινικές μελέτες για την κουρκουμίνη, ως ακτινοευαισθητοποιού και ακτινοπροστατευτικής ουσίας είναι χαμηλές, εν τούτοις αυτό δεν αποτελεί αιτία της μη συμπληρωματικής χορήγησής της σε άτομα που θα κάνουν ακτινοθεραπεία, λόγω της καρκινοκτόνου δράσης της και ιδιαίτερα κατά των καρκινικών βλαστοκυττάρων. 

Άλλωστε είναι αναγνωρισμένο  ότι η χρήση της κουρκουμίνης στερείται παρενεργειών. Το μειονέκτημα της φυσικής σκόνης κουρκουμίνης είναι ότι επιδεικνύει πτωχή απορροφητικότητα από το έντερο και ελάχιστη βιοδιαθεσιμότητα.στους ιστούς. Χρειάζεται να χορηγηθούν 8-12 γραμμάρια σκόνης κουρκουμίνης για να εκδηλωθεί η αντικαρκινική δράση της.

Αυτό το μειονέκτημα της φυσικής σκόνης κουρκουμίνης έχει πλέον ξεπεραστεί, διότι επινοήθηκε η υγρή μικκυλιακή κουρκουμίνη, που κυκλοφορεί ως συμπλήρωμα διατροφής με την εμπορική ονομασία Curcugkel.

Οι κάψουλες Curcugkel,  περιέχουν 670 mg μικκυλιιακής  κουρκουμίνης (NovaSOL® Curcumin) Γερμανικής τεχνογνωσίας, η οποία αντιστοιχεί σε 40mg κουρκουμινοειδών ή 36mg καθαρής κουρκουμίνης.


Μια κάψουλα Curcugkel είναι ισοδύναμη με 8 γραμμάρια φυσικής σκόνης κουρκουμίνης, που ισοδυναμεί με 16 κάψουλες ή δισκία των 500mg σκόνης κουρκουμίνης.

Η Curcugkel [μικκυλιακή  υγρή μορφή κουρκουμίνης (NovaSOL® Curcumin] έχει μεγαλύτερη απορροφητικότητα και βιοδιαθεσιμότητα από την απλή φυσική σκόνη κουρκουμίνη  κατά 18.500%, που είναι η μεγαλύτερη που υπάρχει σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο συμπλήρωμα κουρκουμίνης [2].

Το Curcugkel δημιουργεί  τέτοιες συγκεντρώσεις ελεύθερης κουρκουμίνης στο αίμα, που είναι ικανές να φτάσουν σε κάθε ιστό και όργανο του σώματος [2].

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: Μία κάψουλα Curcugkel από το στόμα, ημερησίως, επί τρεις μήνες. Ή όπως θα καθορίσει τη δόση ο θεράπων ιατρός, ανάλογα με την περίπτωση του κάθε ασθενούς.

Βιβλιογραφική τεκμηρίωση

1.Verma V. Relationship and interactions of curcumin with radiation therapy. World J Clin Oncol. 2016 Jun 10;7(3):275-83. doi: 10.5306/wjco.v7.i3.275.

2. Schiborr C, Kocher, A, Behnam D, Jandasek J, Toelstede S, Frank J.  The oral bioavailability of curcumin from micronized powder and liquid micelles is significantly increased in healthy humans and differs between sexes. Mol. Nutr. Food Res. 2014, 0, 1–12 

Το παρόν άρθρο επανερευνήθηκε και ανανεώθηκε την 4η Φεβρουαρίου του 2017